کــوری سفید..

هــیچ، جز آگاهی های ناآگاهی نیستند..!

سرگردان در مــیان مه،
گـام زنان روی اقیانوس ابدیت،
می دوند به دنبال ِ "نیستی"...

هـیچ آوایی حــقیقی نیست..
نزدیک ترین ها دور اند و دورترین ها نزدیک..
و نمی بینندشان..

غـــرق در"کوری" ِ سفید..

ســایه معکوسشان روی سطحی برفی،
در جهانی بورانی،
قدم می زند..

گام های سایه،
بر برف طرح می زند..

و بوران،
پاک می کند یادگاری ها را..
و دروس به ابدیت می پیوندند..

که چه؟!
مردی بینا بنشیند و بنویسد..
هیچ کوری نخواهد توانست بخواند..

آنــان هــیچ،
جز آگاهی های ناآگاهی نیستند..!


+ تحت تاثیــر کــتاب "کــوری" اثــر ِ ژوزه ساراماگو!
+ صـــدُمــین پــــست ِ این وب! صد لحظه، صــد فکر، ثبت شد! :)