من این روزا یه دستگاه کشتار گنجشک راه میندازم.

سینا حجازی چنان با ذوق میگه:

-«به ما چه که کلاغه قار قار می کنه،

مارو که هر روز گنجشکه بیدار می کنه!»

انگار چیزِ قشنگیه. :|

ماجرا از این قراره که این گله گنجشک با توهم خوش صدایی هر روز صبح میان دم پنجره و شروع به خوندن می کنن. فرقی نمی کنه چه قد بلند بشم از جام بفرستمشون برن، بازم بر می گردن و ادامه میدن..

توی این همه گنجشک ِ سرحال یکیشون از همه بدتره! گنجشکی با توهم خوش صدایی در سن بلوغ! این گنجشک ریز و سیریش، میاد دقیقا رو کیسه هایی که من آویزون کردم تا حکم مترسک رو داشته باشن میشینه، پاهاشو محکم به میله می گیره و با تمرکز تمام شروع می کنه به جیغ زدن و اینقد جیغ زدنشو ادامه میده تا من امیدوار بشم مثل گنجشک توی شرک بترکه.. .

ولی نمی ترکه.

مشکل همینه.

الانم نمیذاره بخوابم.

بوق بر گنجشکا. :|