این آدما...

من از ایــنـــایـــی کــه خـــوبــَـن بـیـشـتـر از هـمـه مـی ترســم...
از ایــنــایی بـاهـات مـی خـنـدن...
واســــت هـــمـــه کـــار مـــی کــنـــن...
پـیـــشــنــهاد کمک مــی کــنن...
حــــرف دلـــتـــو گـــوش مـــی کـــنـــن...
بـــا حــرفـــاشـــون آینـدَرو روشـــن مــی کـــنــن...

اینایی که،
هــمــیشــه پشـــتـــتــن...
درکـــت مـی کــنـــن...
نـــگـــرانـــت می شن...
اینـــایی کــه وقــــت خــدافــظی میــگـن مـواظـب ِ خودت بـــاش...
نمی ذارن حـــرفــو بپیچونی...
مــی دونـــن مـرســی یعنی مـن حـالم خـوب نـیســت...

اینا نمی فهمن آدمـــو وابــســـتـــه مــی کــنــن؟!
اینا درک نـمـی کــنــن اگه بلایی سرشون بیاد، آدمو داغون می کنن؟
اگه چیزیشون بشه...
اگه بی محلی کنن...
اگه ناراحت بشن...

اگه...

اگه...

اگه..