Nightmare

کابوس... کابوس...

فلسفه له شدن رویاهای دل انگیز زیر ِ پای ِ موجودی بی مـنطق، با دوره گردشی بی پایان...

کابوس و لـبـخند شــرورانه ذِهــن ِ بیمار ِ داغان ِ متفکر ِ من...

کابوسی دست پخت افکار خــلاقانه هوشمندانه من...

کابوسی مختص به من...

به ترس های من...

 

نماد پلک های بسته، همواره نشانه کابوس است...

تصاویر شبانه عمدتا استعاره از کابوس است...

زندگی کابوس است...

همه چیز و همه کس در این شبانه روز فراتر از بـیـست و چهـــار ساعت، کابوس است...

 

لعنت به آنان...

لعنت به کابوس ها،
             مگر خواب شبی آرام درخواست زیادی است؟

 

+ کاش فقط یه نفر بود الان...
که با هم حرف بزنیم...
فرقی نداره چه کسی، چند ساله، از کجا...

فقط کاش یه نفر بود...