دخترکی با موهای زخمی، موهای کوتاه ِ متقارن شده

اصلا هم زشت نیست. اصلا عیــب نیست. این اشک ها، نه موجب شرمساری است و نه هیچ چیز دیگر..
نه آنان می دانند، نه تو می دانی که این اشک ها چند روز مانده اند و مانده اند تا برسد روز شکست من. نه تمام این زن های فضولی که خاطره دارند از نداشتن حق جوراب سفید پوشیدن در مدرسه نه تویی که می گویی قانون قانون است؛ هیچ یک نمی دانید چه شکست بزرگی بود.
همین.. دقیقا همین یک تکه موی به هم ریخته!
نمی دانند یک سال گفتم به شما ربطی ندارد.. به شما ربطی ندارد.. مقنعه سرم است، در نمی آوردم. کل آن سال تحصیلی لعنتی من مقنعه سیاهی بر سرم بود. یازده ساعت در مدرسه و همراه جدانشدنی، این مقنعه مشکی..
نمی دانند در این یک سال هر جور که شد لج کردند، مدل موهایم.. طرز نگاهم.. سکوتم و عدم سکوتم.. لحنم..!
راه رفتنم ایراد داشت، کتاب هایی که می خواندم مورد داشت. موجبات فاسدی جمع را فراهم می کردم، افت رتبه ها بر دوش من بود. من وصله ناجور بود از نظرشان بین این جماعت..! زیادی در چشم..!

- چــرا در چشم است؟! هاهاها.. بیایید بشکنیمش! ژوهاهاها خردش کنیم!

آن ها که نمی دانند این مدرسه لــعــنتی به من گفت همجنس باز! و مادر ِ بیچاره در شوک رفته من!
نمی دانند هر بار او را مدرسه خواستند که بــــله! دخترکتان فعالیت های حاشیه ای اش زیاد است. ما که می شنویم در مورد چه حرف می زنند.. ما که می دانیم..

ما از چه حرف می زدیم..؟! :)
مثل رتبه یکتان باید از کمربند آقای ایکس و قــطر آلت ِ فــلان بازیگـــر صحبت می کردیم؟! امسال دیگر ما درست حسابیــِـتـــان نخواهیم بود! امسال بحث هایمان مثل دیگران می شود!
دوستان بیایید ببینیم دختری که دیروز زیرش خوابیده، باکره بوده یا نه!

تــــف..!

راضی می شوید..؟!
مــا غلط کنیم دانش آموز های عاشقی باشیم که در زنگ تفریح نجوم و فلسفه می خوانند! من غلط کنم آدمی باشم که فحش نمی دهد، چسبیده به اخلاق..

ایــن اشک ها، یادگاری شکست من از این مدرسه لعنتی است!

ایـــن اشک ها نشان دهنده نقصان شخصیت است، غرور له ِ له ِ من آن هنگام که مانتو را بر می داشتم تا فرار کنم! آن هنگام که دیگر پرده ای جلوی صورتم نبود تا نبینند این قطرات متوالی را! این اشک اعتراض من به زمزمه هایی بود که بالا می گرفت!

ایـــــن اشک ها مخلوطی از غرور خورد شده، حس شکست.. سقوط و دلتنگی است. این اشک ها مرثیه ای برای آخرین دلبستگی دخترانه من است. پس بس کن! این..
-"عیب است.. عیب است.. زشت است.. زشت است.." ها را!

نه تو می فهمی، نه هیچ کدامشان..

"از یادداشت های دختری با موهای زخمی، موهای کوتاه ِ متقارن شده"

پ.ن: هــر آرایشگاهی باید یک فنجان قهوه و یک تاب در حیاطش برای فرار داشته باشد.

پ.ن2: آرایشگاه های زنانه مزخرفند!
پ.ن3: او را که بگذارم تنها باشد.. دیگری که نیست برای من.. برای همه هست، جز من! :)خیلی جزئی اشاره شده، ولی نقش زیادی در اشک های بالا داشت!
پ.ن4: تبلتم به بوق مطلق رفته. روشن نمی شود. ولی شما هر از چند گاهی خاموش کنیدش، اگر احساس تنهایی کردید، بدانید زندگی مزخرفی دارید!