بـــای ده وِی،
- چهارشنبه, ۱ مهر ۱۳۹۴، ۱۲:۳۲ ق.ظ
این موضوع که من فردا صــبــح قرار نیست مدرسه بروم با وجودی که مدرسه با آن اس ام اس پنل ِ بوقی خود را خفه کرده و دوصد پیامک با مضمون خشتک بر سرتان می کشیم گر فردا نیایید فرستاده اند،
نـــیش شخص ِ بنده را به صورت کــامــلا نامتقارن تا گوش راستــم باز می نماید!
نتیجه اخلاقی این حرکت ِ زیبای بنده و دوستان ِپایه پیچاندن این است که شخص شخیص ِ من ِ من محور، تا صبح علی الطلوع در بالــکن نشسته، و همراه با خــیره شدن به ماه ِ دوست داشتنی ِ این شب ِ فرخنده، چای شیرین میل کرده و وبلاگ خویش را خرس کـیف طور آپ می کنم!
تــا کور شود هـر آن کس که نتوان دید!
